Endoproteza stawu kolanowego

Endoproteza stawu kolanowego to zabieg chirurgiczny, który daje możliwość uwolnienia od bólu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Omówię wskazania do tego zabiegu, sam przebieg operacji oraz kluczowe etapy fizjoterapii, które są niezwykle istotne dla pełnego powrotu do sprawności pacjenta.

Wskazania

Endoprotezoplastyka stawu kolanowego jest zalecana głównie pacjentom cierpiącym na zaawansowaną chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego, której towarzyszą silne bóle, utrata ruchomości i ograniczenie codziennych czynności. Zabieg jest również wskazany w przypadku innych schorzeń, takich jak osteoartroza, reumatoidalne zapalenie stawów, a także urazy stawu kolanowego, które prowadzą do znacznego uszkodzenia stawu.

Na czym polega zabieg

Endoprotezoplastyka stawu kolanowego polega na usunięciu uszkodzonej chrząstki stawowej i zastąpieniu jej sztucznym implantem stawowym. Operacja ta jest przeprowadzana pod narkozą ogólną lub podpajęczynówkową (czyli od pasa w dół). Zabieg wymaga precyzyjnego dostępu do stawu kolanowego. Następnie chirurg usuwa uszkodzone struktury stawowe, dopasowuje implant do kości i mocuje go za pomocą specjalnych komponentów.

Jak przebiega zabieg

Po przygotowaniu pacjenta do zabiegu, chirurg wykonuje nacięcie skóry nad stawem kolanowym, a następnie dokonuje precyzyjnych cięć w celu uzyskania odpowiedniego dostępu do stawu. Usuwa uszkodzone fragmenty chrząstki i kości, przygotowuje miejsce na implant oraz precyzyjnie go montuje. Po zakończeniu operacji, chirurg zamyka ranę przy pomocy szwów chirurgicznych.

Rana po operacji ma około 20-30cm. O mobilizacji blizn napisałem własną publikację i jest ona skierowana do pacjentów! Sprawdź teraz!

Proces fizjoterapii

Fizjoterapia po endoprotezie Wrocław.

Czytaj teraz: ból kręgosłupa po endoprotezie

1. Faza początkowa (0-4 tygodnie po zabiegu):
   • Zapobieganie powikłaniom, takim jak zakrzepica i zakażenie, poprzez odpowiednią profilaktykę i monitorowanie stanu pacjenta.
   • Wykonywanie ćwiczeń oddechowych w celu zapobiegania problemom z układem oddechowym oraz mobilizacja kończyny dolnej w celu zapobiegania tworzeniu się zrostów i utrzymaniu elastyczności stawu.
   • Ćwiczenia izometryczne mięśni kończyny dolnej w celu zapobiegania atrofii i utrzymania siły mięśniowej.
   • Nauka prawidłowego chodu z użyciem kijków oraz sposobu wstawania i siadania, aby uniknąć niewłaściwych obciążeń stawu kolanowego.
2. Faza pośrednia (4-12 tygodni po zabiegu):
   • Kontynuacja ćwiczeń izometrycznych i mobilizacyjnych stawu kolanowego w celu utrzymania elastyczności i zakresu ruchu.
   • Wprowadzenie ćwiczeń czynnych, które wzmacniają mięśnie kończyny dolnej i pomagają w powrocie do pełnej sprawności.
   • Wykonywanie ćwiczeń równowagi i koordynacji, aby poprawić stabilność stawu kolanowego i zmniejszyć ryzyko upadków.
   • Wprowadzenie ćwiczeń na niestabilnym podłożu, takich jak piłka czy mata treningowa, w celu dalszego wzmocnienia mięśni i poprawy stabilności stawu.
3. Faza zaawansowana (po 12 tygodniach):
   • Kontynuacja ćwiczeń wzmacniających mięśnie kończyny dolnej, aby poprawić siłę i stabilność stawu kolanowego.
   • Wprowadzenie ćwiczeń kardio, takich jak jazda na rowerze czy chodzenie na bieżni, w celu poprawy kondycji fizycznej i ogólnej wydolności.
   • Wykonywanie ćwiczeń siłowych, które skupiają się na mięśniach kończyny dolnej i pomagają w przywracaniu pełnej sprawności.
   • Wykonywanie ćwiczeń funkcjonalnych, które przygotowują pacjenta do powrotu do codziennych czynności, takich jak schodzenie po schodach czy wchodzenie i schodzenie z samochodu.
4. Faza końcowa (po około 6 miesiącach):
   • Ocena postępów pacjenta i ewentualne dostosowanie programu rehabilitacji.
   • Indywidualne zalecenia dotyczące dalszych ćwiczeń i aktywności fizycznej, uwzględniającego specyficzne potrzeby pacjenta oraz osiągnięte rezultaty rehabilitacji.
   • Edukacja pacjenta w zakresie profilaktyki nawrotów choroby, wskazówek dotyczących utrzymania zdrowego stylu życia, właściwej techniki wykonywania czynności codziennych oraz sposobów dbania o staw kolanowy.

Kolejny ważny aspekt czyli: seks po endoprotezie!

Podsumowanie

Endoprotezoplastyka stawu kolanowego to zabieg chirurgiczny, który zapewnia pacjentom z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego możliwość powrotu do pełnej sprawności. Wskazania do tego zabiegu obejmują zaawansowaną chorobę stawu kolanowego, osteoartrozę, reumatoidalne zapalenie stawów oraz uszkodzenia stawu związane z urazami.

Fizjoterapia po endoprotezoplastyce jest kluczowym elementem procesu leczenia, skupiającym się na redukcji bólu, przywracaniu zakresu ruchu, wzmocnieniu mięśni i poprawie stabilności stawu. Dzięki odpowiedniemu programowi rehabilitacyjnemu pacjent może powrócić do pełnej aktywności fizycznej i cieszyć się poprawioną jakością życia.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące endoprotezoplastyki stawu kolanowego umów się na wizytę. Odpowiem na Twoje pytania, rozwieje Twoje wątpliwości i pomogę Ci w pełnym procesie rehabilitacji. 

Autor artykułu:

Krzysztof Tabiszewski

magister fizjoterapii, terapeuta manualny